Στον χώρο των side-projects μπήκε, όπως φαίνεται, και ο Andrea Cantarelli των Labyrinth. Ονομάζεται A Perfect Day και δείχνει να είναι καλό. Η ιδέα πρωτοξεκίνησε με μερικά samples του Andrea τα οποία παρουσίασε στον band mate του, Roberto Tiranti. Τα δείγματα άρεσαν, οδηγώντας σε αυτό το αρκετά καλό ομότιτλο ντεμπούτο. Εν αντιθέσει με τους γνωστούς Ιταλούς heavy progsters, οι A Perfect Day έχουν αρκετά βαρύτερα riffs και τελείως διαφορετικές μελωδίες. Σε μπαλάντες βέβαια, το πάνε στο πιο hard rock και σε κερδίζουν άνετα, αν και το “Long Way To Ruin” εμφανίζεται σχετικά νωρίς μέσα στο δίσκο. Ένα δίσκο που απ’ ό,τι φαίνεται μας παρουσιάζει σχετική μουσική ποικιλία, αν αναλογιστούμε πως πρόκειται για project. Ο Andrea και η υπόλοιπη παρέα βαδίζουν κυρίως στα χνάρια του post rock με ορισμένες grunge υποψίες, χωρίς το όλο αποτέλεσμα να χαλάει το ήδη υπάρχον κοινό αυτού του είδους. Περιέχονται πολύ δυναμικές στιγμές σαν τα “Another Perfect Day”, “Alone And Free (Rockblind)”, “Waiting On The Edge” (η μελωδία στο καλύτερό της), αλλά και πιο συναισθηματικές πλευρές όπως τα “Silent Cry”, “Under The Same Sun” και “Warm Embrace”. Ωστόσο, εάν δούμε συνολικά τα κομμάτια, η αγαπησιάρικη διάθεση μάλλον δείχνει να είναι κάπως παρατραβηγμένη. Την κατάσταση σώζουν πάντως οι προαναφερθείσες heavy κιθάρες, γλυτώνοντας το χαρακτηρισμό “ballad album”. Αναμφισβήτητα αξίζει να τους τσεκάρετε. Κυρίως λόγω μελωδικότητας και μετά για όλα τα υπόλοιπα.
7/10
Χάρης Μπελαδάκης
xaris@greekrebels.gr
