Επιστροφή στα δισκογραφικά δρώμενα για τους Ιταλούς thrash metallers Reverber. Το εντυπωσιακό album “Sect Of Faceless” αποτέλεσε την αφορμή για να επικοινωνήσουμε μαζί τους και ο μπασίστας Emanuele Evangelista απάντησε πρόθυμα στις ερωτήσεις μας.
Γεια σου Emanuele και συγχαρητήρια για το νέο σας album “Sect Of Faceless”. Τι σχόλια έχετε μέχρι στιγμής από τους οπαδούς και τον Τύπο;
Γεια σου Νίκο, ευχαριστούμε για τη φιλοξενία! Το “Sect Of Faceless” έχει λάβει ενθουσιώδεις και εγκωμιαστικές κριτικές και είμαστε πολύ ευχαριστημένοι με αυτό. Οι ακροατές μας έχουν εκτιμήσει πολύ το έργο μας και συνεχίζουμε να λαμβάνουμε παραγγελίες, ειδικά από το εξωτερικό. Δυστυχώς, η ζήτηση στην Ιταλία είναι σημαντικά μικρότερη αλλά αυτό ήταν αναμενόμενο.
Μπορείς να μας δώσεις ένα μικρό βιογραφικό της μπάντας για αυτούς που δεν σας γνωρίζουν;
Οι Reverber γεννήθηκαν το 2007 χάρη στη συνάντηση μεταξύ των Marco Mitraja και Alessio Stazi. Από εκείνη τη στιγμή είχαμε αρκετές αλλαγές στη σύνθεση αλλά μπορούμε να πούμε ότι σήμερα είμαστε ένα ενωμένο συγκρότημα με έναν στόχο: να παίξουμε thrash metal με τη μέγιστη ισχύ. Τα τραγούδια μας λένε πάντα ιστορίες που μπορεί να αντιμετωπίσει ο καθένας και περικλείεται σε ένα πλαίσιο που είναι κυρίως βίαιο και μελωδικό ταυτόχρονα
Η Ιταλία ήταν μια από τις χώρες με τα μεγαλύτερα προβλήματα από τον Covid-19. Αυτό επηρέασε το συγκρότημα με οποιονδήποτε τρόπο, προσωπικό ή επαγγελματικό; Πώς βλέπετε το πράγμα τώρα και ποιες είναι οι σκέψεις σας για το τι πρόκειται να έρθει;
Ο Covid-19 καθυστέρησε σημαντικά τη δουλειά μας. Σκεφτείτε το γεγονός ότι το “Sect Of Faceless” βγήκε φέτος και λόγω της πανδημίας έπρεπε να αναβάλουμε μια περιοδεία με τον Tankard και την προωθητική περιοδεία του νέου album. Εκμεταλλευτήκαμε αυτή την ευκαιρία για να γράψουμε νέα μουσική και να υποστηρίξουμε το album στο διαδίκτυο, καθώς οι άνθρωποι ήταν συνδεδεμένοι όλη την ημέρα. Λυπούμαστε πολύ για αυτήν την παύση, ειδικά μετά τις θυσίες που κάναμε και τα χρήματα που δαπανήθηκαν για την παραγωγή αλλά είμαστε metalheads και θα ανακάμψουμε!
Ποιος ασχολείται με τη δημιουργία της μουσικής και των στίχων; Τι έχετε ως έμπνευση και ποια είναι τα στιχουργικά θέματα του album;
Ο διευθυντής δημιουργικού τμήματος είναι ο Marco Mitraja, ο οποίος φροντίζει το στήσιμο του σκελετού του τραγουδιού, την επιλογή του θέματος και τους στίχους. Η έμπνευση πηγάζει από την καθημερινή μας ζωή και από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε συνεχώς. Τα κείμενα στην πραγματικότητα ασχολούνται πάντα με κοινωνικά ζητήματα, ακόμη και αν πολλές φορές μεταμφιέζονται σε θλιβερές και αιματηρές ιστορίες. Μπορούμε να πούμε ότι η έννοια του “Sect Of Faceless” χωρίζεται σε δύο μέρη, την εικόνα και την αλληγορία. Η εικόνα βασίζεται σε ένα όνειρο που είδε ο Marco. Στο όνειρο βρισκόταν σε ένα party σε μια φοβερή βίλα αλλά αμέσως μετά βρέθηκα σε ένα υπόγειο όπου πλούσιοι άντρες απολάμβαναν σεξουαλικές πράξεις έχοντας τα πρόσωπά τους κομμένα από κάποιες όμορφες γυναίκες. Αυτό είναι και το σενάριο του video clip για το “Sect Of Faceless”, το οποίο διδάσκει ότι δεν πρέπει ποτέ να κυνηγάς το εύκολο χρήμα και ότι αν δεν είσαι τέρας θα καείς ή μάλλον θα κοπείς. Αλλά είναι ένα μήνυμα που περιέχεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, δηλαδή την αλληγορία του album. Πάντα ήμασταν εχθρικοί απέναντι στο τρέχον οικονομικό σύστημα που μετέτρεψε τη σημερινή κοινωνία σε μια άγρια δαρβινική ζούγκλα, όπου οι ισχυροί με ένα κλικ αγοράζουν ζωές ανθρώπων και όλες οι μάχες που δόθηκαν στο παρελθόν για μια δικαιότερη κοινωνία καταλήγουν στη λήθη μαζί με τα επιτεύγματά τους. Βρισκόμαστε στα χέρια των ίδιων ανθρώπων που πατρονάριζαν τους Pinochet και Videla (σ.σ.: δικτάτορες της Χιλής και της Αργεντινής) στη δεκαετία του ‘70 και δημιούργησαν έναν νέο κόσμο βασισμένο στον τρόμο τη δεκαετία του ‘80, χάρη στην επιστροφή του νεοφιλελευθερισμού, του οικονομικού ρεύματος που απομυζεί ακόμη και το οικοσύστημά μας. Το κύριο μήνυμα του album περιέχεται στον τίτλο που έχει διττή σημασία: η απρόσωπη αίρεση (“Sect Of Faceless”) που κυβερνά τον κόσμο υπάρχει μόνο στο μυαλό εκείνων που έχουν αναισθητοποιηθεί και δεν θέλουν πλέον να αποκηρύξουν ή να πολεμήσουν το τρέχον σύστημα. Είμαστε τυφλωμένοι από τα φώτα του καταναλωτισμού, της εικόνας και παγώνουμε στην ιδέα της έλλειψης απολαύσεων και άνεσης. Αλλά δεν υπάρχει αίρεση, όλα είναι άσπρο και μαύρο, καλό και κακό και πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε προτού είναι πολύ αργά.
Ποιος επιμελήθηκε το εξώφυλλο του album; Υπάρχει ένα ιδιαίτερο νόημα πίσω από αυτό;
Για το εξώφυλλο του album στραφήκαμε στον Remy Cooper του Headsplit Design, έναν Γάλλο καλλιτέχνη που έχει συνεργαστεί με πολλές διεθνώς αναγνωρισμένες μπάντες. Η έννοια του εξώφυλλου περιέχει λίγο ή πολύ κρυπτογραφικά την έννοια του album: πολλές φορές πέφτουμε στον πειρασμό και κινδυνεύουμε να καταλήξουμε στα χέρια των τεράτων που μας υπόσχονται ένα όνειρο αλλά μας δίνουν μόνο πόνο.
Ξεκινήσατε το 2007. Δύο χρόνια αργότερα το πρώτο σας album γεννιέται και υπήρξε μια μεγάλη παύση μέχρι το 2016. Γιατί συνέβη αυτό και τι σας έκανε να επιστρέψετε ακόμα πιο δυνατοί;
Είναι σίγουρα μεγάλο διάστημα. Δυστυχώς, το να κάνεις καριέρα στη metal μουσική στην Ιταλία δεν είναι στην πραγματικότητα το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Εκείνη την εποχή πολλοί από εμάς είχαμε προβλήματα, άλλοι μετεγκαταστάθηκαν για δουλειά και έπρεπε διαρκώς να διακόπτουμε τη μουσική μας ενασχόληση. Για λίγο το συγκρότημα διαλύθηκε, μόνο για να ξανασμίξουμε το 2013 με την επιστροφή του Alessio Stazi και την ένταξη του Alessio Alessandretti στο σχήμα. Με την άφιξη του Valerio Strada το 2015, βρήκαμε τελικά τη σωστή σύνθεση για να ολοκληρώσουμε και να ηχογραφήσουμε το “Immortals”.
Ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ του “Sect Of Faceless” και των δύο προηγούμενων album σας;
Το “Sect Of Faceless” είναι ένα πιο ώριμο album από τα προηγούμενα, όχι τόσο για τα θέματα αλλά για την παραγωγή και την προσοχή στη λεπτομέρεια καθενός από τα μέρη του. Στραφήκαμε στους επαγγελματίες του κλάδου, επειδή αποφασίσαμε ότι για να επεκτείνουμε το κοινό μας χρειαζόμασταν έναν δίσκο που να μπορεί να ακουστεί στη διεθνή αγορά.
Πώς προέκυψε η συνεργασία με την Punishment 18; Είστε ικανοποιημένοι μέχρι τώρα;
Επικοινώνησε μαζί μας η Monica Aztei λίγους μήνες πριν από την κυκλοφορία του “Sect Of Faceless”. Μας έδωσε πολλές συμβουλές για την προώθηση και τη κυκλοφορία του δίσκου και αποφασίσαμε να βαδίσουμε αυτό το μονοπάτι μαζί, ειδικά επειδή η Punishment 18 είναι μια πολύ γνωστή εταιρεία στην Ιταλία και ειδικεύεται στις thrash metal μπάντες.
Το album έχει στιβαρό ήχο. Μπορείτε να μας δώσετε μερικές πληροφορίες σχετικά με τη διαδικασία ηχογράφησης; Είναι το τελικό αποτέλεσμα αυτό που είχατε στο μυαλό σας πριν μπείτε στο στούντιο;
Το album ηχογραφήθηκε στα 16th Cellar Studios του Stefano Morabito, ένα από τα καλύτερα studios στην Ιταλία που ειδικεύεται στην ηχογράφηση των metal δίσκων. Η διαδικασία ήταν αρκετά μακροχρόνια, πληρώσαμε για ένα μήνα εγγραφών, αλλά άξιζε τον κόπο. Ο Stefano είναι επαγγελματίας και μας έδωσε σημαντικές συμβουλές για το πώς να βελτιωθούμε ως συγκρότημα και ως μουσικοί και μας οδήγησε βήμα-βήμα στην επιλογή των ήχων. Βγήκε ακριβώς όπως το θέλαμε, με μοντέρνους αλλά όχι πλαστικούς ήχους, που ήταν πιο συμβατός με τη σημερινή αγορά, όμως τράβηξε και την προσοχή των παλαιότερων metalheads.
Ποιες μπάντες θα χαρακτηρίζατε ως τις μεγαλύτερες επιρροές σας;
Metallica, Slayer, Kreator, Testament, Sodom, Sepultura, Exodus για το thrash, Manowar για τον τρόπο ζωής του metal.
Πώς προέκυψε το όνομα Reverber και τι σημαίνει για εσάς;
Όταν ξεκινήσαμε να παίζουμε μαζί, τρεις στους τέσσερις από εμάς είχαν ενισχυτή τύπου Marshall Combo και χρησιμοποιούσαμε πάντα μια υψηλή και σίγουρα υπερβολική δόση αντήχησης στις παραμορφώσεις. Όταν λοιπόν έπρεπε να διαλέξουμε όνομα, ο Mitraja κοίταξε τον Μarshall του και είπε Reverber. Αλλά υπάρχει επίσης μια βαθύτερη εκδοχή της ιστορίας, η οποία αναγκάζει τα riff μας να αντηχούν στις φλόγες της κόλασης. Αλλά για αυτήν την ιστορία πρέπει να ρωτήσετε τον πρώην μπασίστα, ιδρυτή και αδερφό μας Vittorio Pacifici.
Τι μπορείτε να μας πείτε για το τραγούδι “Wood Of Suicides”; Είναι πολύ ασυνήθιστο να βρεις ένα αργό τραγούδι σε ένα επιθετικό album.
Το “Wood Of Suicides” λέει για όλους εκείνους τους ανθρώπους που, συντετριμμένοι από τη σύγχρονη κοινωνία, δεν τα καταφέρνουν και αποφασίζουν βάλουν τέλος στη ζωή τους. Πατέρες οικογενειών ή παιδιά με δυναμική που έχουν εξαντληθεί, που άδειασε η ψυχή τους μετά από χρόνια ταπείνωσης και κακίας. Για το όνομα μας ενέπνευσε επίσης ένα απόσπασμα από την “Divine Comedy” του Dante Alighieri. Είναι μια μπαλάντα και το ότι βρίσκεται στη μέση ενός επιθετικού album το κάνει παράταιρο αλλά οι Reverber μπορούν να το κάνουν και αυτό και ως εκ τούτου είναι μεγάλο λάθος να κόψουμε τα φτερά της δημιουργίας. Κι ας το παραδεχτούμε, οι μεταλλάδες αγαπούν τις μπαλάντες, ακόμα και οι πιο σκληροί (γέλια)!
Η διασκευή του “Angel Witch” είναι καθηλωτική. Πως και επιλέξατε αυτό το κομμάτι;
Πάντα μας άρεσε να διασκευάζουμε τα «ήσυχα» τραγούδια και να τα μετατρέπουμε σε ατομικές βόμβες. Προβάραμε το “Angel Witch” κι εκτός από ένα όμορφο τραγούδι, ήταν μέσα στις δυνατότητες μας και ακουγόταν καλό στο προβάδικο. Αποφασίσαμε λοιπόν να το βάλουμε στο album, μας αρέσει τόσο πολύ που το νιώθουμε σχεδόν δικό μας τραγούδι. Ελπίζουμε ότι θα γίνει το ίδιο στο μέλλον και με άλλα τραγούδια!
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια όταν η κρίση της πανδημίας καταλαγιάσει;
Σίγουρα θα έχουμε ένα release party για το album και μετά θα πάμε στο εξωτερικό για μία ή περισσότερες μίνι περιοδείες, πρέπει να αναπληρώσουμε τον χαμένο χρόνο. Εργαζόμαστε επίσης για την εκ νέου ηχογράφηση των δύο πρώτων albums, τα οποία σίγουρα αξίζουν καλύτερη παραγωγή.
Κάπου εδώ φτάσαμε στο τέλος. Σε ευχαριστώ για το χρόνο σου Emanuele. Τα τελευταία λόγια ανήκουν σε εσένα.
Ευχαριστούμε και πάλι Νίκο, το GreekRebels.gr είναι υπέροχο. Για τους αναγνώστες έχω να πω μην τα παρατάτε ποτέ και να θυμάστε: αυτοί έχουν θράσος αλλά εμείς είμαστε thrash!
Νίκος Λίλλης
Μετάφραση: Παυλίνα Κωνσταντίνου
Facebook
Bandcamp
Instagram
Spotify
Twitter
YouTube
Band Members
Marco Mitraja – Κιθάρες, Φωνητικά
Alessio Alessandretti – Κιθάρες
Emanuele Evangelista – Μπάσο
Alessio Stazi – Τύμπανα
Discography
Serial Metal Killer, 2009
Immortals, 2016
Sect Of Faceless, 2020